Atrapado no submarino

Todo empezou así xusto así. Acosteime sobre as 11:15 da noite nun caloroso dia de verán
tiven un sono era así xusto así. Facia un mes que estaba atrapado nun submarino nuclear nos había mandado a C.I.A a unha misión especial, estaba atrapado nun submarino sen provisións ningunhas os demais avíanse ido nas cápsulas de emerxencia pero aínda queda un home coa mente malévola derrápente enbestimos contra un arrecife de coral moi afiado que se nos abriu unha brecha no casco do submarino, tapeina pero o home malévolo volveu a abrir a brecha ata que me cansei e decidín saír a nado do submarino pero hai un problema que estaba a mais de 560 metros de profundidade, así que decidín coller o traxe de buceo e saír de alí cando saín a superficie encontrei unha pequena illa con súa palmeira e seus cocos,pasaron dúas semanas e pasou un
helicóptero que me rescatou e así acaba meu conto.

O Ceminterio de Coiro

O cementerio de Coiro




Cando a miña nai era nena existía a lenda do cemiterio de Coiro. O colexio de Coiro onde ela estudaba estaba detrás do cemiterio. Dicían que unha antiga estudante de alí que xa morrera, ás veces aparecíase no colexio. O colexio e o cemiterio estaban moi preto, todos crían que era certo e os nenos, como a miña nai, ás veces  asustábanse moito, sobre todo cando ían ao baño.

A miña paisaxe
A miña paisaxe ten o sol dunha cor amarela coma a xema dos ovos,o ceo ten moitas variedades de azuis, a terra é dunha cor negra moi intensa e o mar é dun azul escuro como os delfíns.